اون دوزن هتاک بی شرم رو به سزای عملشون برسونید

اون دو زن مقصر هستن ، اما کسبه ی بی غیرت پاساژ مصطفوی بیشتر مقصرن . مثلا از کتک خوردن خانم های محجبه چه سودی به اونا می رسیده که فاتحه ی غیرت نداشته شون رو خوندن.

خاک بر سر مغازه دارهای پاساژ کنن

یکی جون وخونش رافدای ناموس مردم میکنه اون یکی باخندهاش بی غیرتیش را افشا میکنه چجوری میخواین جواب شهدا رو بدید

لعنت بر هر انسانی(!) که با بی حیایی موافق هستن!

خاک توی سرشون کنند چطوری توانستند دست داری به همسر شهید کنند‍😭😭

خدا لعنت کنه مردای بی غیرت رو که اجازه میدن ناموسشون نیمه برهنه و بی حجاب بیاد تو خیابون لعنت به انسانهای بیحیا که دوس دارن مث حیوون بی قانون و ولنگ و باز زندگی کنن درود به مردم شیراز به خاطر این تجمعشون

درود به همه عزیزانی که در تجمع شرکت کردند و لعنت خدا به مردان بی غیرت، غیرتت از مردامون گرفتن و حیا را از زمان، این چیزیه که دشمن میخواد

متاسفانه هرچی از بی حیایی بعضی از زنان کشورمون و بی غیرتی بعضی مردها بگیم کم گفتین،.... ممنونم از هموطنان شیرازی که در تجمع علیه این بی غیرتی و بی حیایی شرکت کردند

در چند روز گذشته خبر ضرب و شتم و هتک حرمت همسر و دختر شهید خادم صادق، که اقدام به تذکر حجاب به دو خواهر در پاساژ مصطفوی شیراز کرده بودند، این شهر را جور دیگری بر سر زبان‌ها انداخت؛آن‌هم شیرازی که گل‌گفتن‌ها و گل‌شنیدن‌هایش همیشه از افتخارات فرهنگی‌اش است و قهرمانان جاودانه‌اش حافظ و سعدی. تنها باید شیرازی بود تا بتوان به راز زیست دیرینه، مسالمت‌آمیز و بی‌تعارض تمام اقوام، ادیان و سلایق فکری زیر آسمان یک شهر پی برد. تا جایی‌که یکی از گذرگاه‌های منحصربه‌فرد آن را کوچه ادیان نام نهاده‌اند و همه مردم شهر آن‌را به عنوان نماد صلح می‌شناسند. شیراز از معدود شهرهایی است که نه از تحقیرهای قومیتی در آن خبری است، نه از خوار شمردن و جوک‌سازی برای این‌شهر و آن‌شهر، و نه از شاخ و شانه کشیدن‌های جناحی. این شهر برای اهالی سیاست پله‌های رفیع و بلندمرتبه‌ای ندارد. این‌جا مردمش نان‌خوردن از نان‌دانی سیاست را نمی‌دانند که چیست. این‌جا شهر شعر و ادب است، جایی که زور سیاست‌ورزی به ادب‌ورزی نمی‌رسد. جایی‌که برای مراسم عزاداری امام حسین (علیه‌السلام)، همه با هم آستین بالا می‌زنند و در پرشورترین مراسم عروسی و جشن تولد و صدها شادی کوچک و بزرگ دیگر هم باز همان‌ها باهم هستند. این‌جا پنج‌شنبه‌های گلزار شهدایش، انحصاری نیست، بلوکه جناح‌های سیاسی نیست، شمع‌ها و گل‌هایی که بر سر این قبور مطهر گذاشته می‌شود، ارثیه اهل سیاست نیست. عشقی است برآمده از دل‌های مردم شهر. پس آقای مسئولی که اقدام پرمذمت ضرب و شتم همسر و دختر شهید خادم صادق را به‌جای ریشه‌یابی و آسیب‌شناسی، کش می‌دهی و ناشیانه دنباله‌دار می‌کنی. آقای مسئولی که خبر پلمپ شدن پاساژی را می‌دهی که به خوبی می‌دانی محل نان خوردن عده‌ای کسبه آن‌هم در این وضعیت معیشتی است. ... ادامه دارد

... آقای مسئولی که دیروز خیابان منتهی به پاساژ مصطفوی را به خاطر تجمعات صورت‌گرفته مسدود کردی درحالی‌که می‌دانستی این خیابان یکی از هسته‌های مرکزی و منتهی به بیمارستان‌ها و مراکز درمانی شهر است. آقای مسئولی که هجوم خودروها به فرعی‌های خیابان مسدودشده سینما سعدی را می‌دیدی اما به این فکر نمی‌کردی که شاید آمبولانسی یا خودروی آتش‌نشانی و امداد و نجاتی در این معرکه گیر افتاده باشد؛ این اقدام حساب‌نشده شما اگر نامش منکر نیست، اگر نامش ضایع‌کردن حق‌الناس و زیرپا گذاشتن حقوق مردم نیست، چه می‌تواند باشد؟ حرمت‌شکنی خانواده محترم شهید خادم صادق که بی برو برگرد یکی از قهرمانان و افتخارات این کهن‌دیار محسوب می‌شوند، موج‌سواری سیاسی و قشون‌کشی‌های نخ‌نماشده نمی‌خواهد، از آب و نان انداختن دیگران نمی‌خواهد، آموختن درس الهی رحمت می‌خواهد. پی بردن به این نکته ظریف را می‌خواهد که در این چند روز، نام این عزیز شهید را که در اینترنت جست‌وجو می‌کنی به جای ایشان، ردیف ردیف تمثال مبارک مقامات مسئول را در حال واکنش نشان دادن، جلوی چشم می‌گذارد. بی‌شک اگر خانواده شهید خادم صادق اهل چنین موج‌سواری‌ها و نمایش‌دادن‌هایی بودند، مانند آن بسیاران، از خود سلبریتی‌هایی سیاسی ساخته بودند آن‌چنان شناخته‌شده که پایشان هم به پاساژ رنگ و رو رفته و غالباً کم‌مشتری مصطفوی نمی‌رسید و کسی هم جرات چادرکشیدن از سر آن‌ها نداشت. آقای مسئول، خون شهید بوی خاک می‌دهد، بوی وطن می‌دهد، بوی رحمت می‌دهد، خون شهید از جنس به‌هم ریختن یک‌شهر و هیمه انداختن زیر آتش اختلافات و چنددستگی نیست؛ با مردم این شهر چنین نکن. «آقای مسئول! روی خون شهیدان شیراز موج‌سواری نکن». / عصر ایران- یادداشت فرنگیس شنتیا.

اگر جنگ حجاب راه بیفتد هیچکس برنده نخواهد بود،هر روز بدتر از دیروز میشه بیشترین لطمه را قشر متدین میخورند . راه قوه ی قهریه نیست اگر بود توی این 42 سال حل میشد